HIEMS

HIEMS

ex Aeolico χειμᾶς, ut haber Salmas. ad Solin. p. 310. in tres partes ab antiquissimis Graecis divisa est, quarum mediam Brumae assignabant. Galenus, de anni partitione, secundum Hippocratem, Epidem. princ. Οἱ δ᾿ ἀυτοὶ καὶ τὸν χειμῶνα τριχῆ τέμνου???ι, μέ???ον μὲν αὐτοῦ ποιοῦντες τὸν περὶ τὰς τροπὰς χρόνον. Haec aliter adulta hiems; sicut pars prima, nova, et ultima, praeceps. At Romani initium Hiemis ducebant a Bruma, sive Solstitio hiberno, ut tem pus aestivum a Solstirio aestivo auspicabantur. Sicqueve Attici initia hiemis et aestatis mense uno et dimidiato altero ante Solstitia num erabant, et totidem diebus post utrumqueve Solstitium, ram hiemem, quam aestarem, finiebant. Appuleius in Medicinal. Incipit tempus astivum VIII. Kalendas Iulias etc. Quod non observatum multis eruditis fraudi fuit, in constituendis hibernis et aestivis Articorum mensibus, nec non in conciliandis variis Graecorum ae Romanorum Scriptorum locis, quibus hiberni menses diversimode constituti occutrunt, un pluribus docet idem Salmas. ubi supra p. 31.4 et seqq. Erat antem non December solum pluribus apud Romanos Daemoniorum festis, Agonalibus, Consualibus, Divalibus, Divi Iulii festo, Laurentialibus, Saturnalibus, occupatus; sed et tota Hiems Liberae sacra erat, quam Liberi sen Bacchisororem sancte cultam, docer Cic. de Nat. Deor. 1. 2. Id quod videre est in argenteo toreumate vetere, cui IV. anni tempora insoulpra, a Steph. Pighio Comm. insigni illustrato. Pingebantur potro Tempora Hiemalia variis modis. Ventus aperto hiatu frigora exspirans, eorum emblema frequens. Quo alludit Mart. l. 7. Epigr. 36. cuius epigraphe. ad Castricum de Theta.

Turpis ab inviso pendebat stiria naso.

Cum Flaret madidâ fauce December atrox.

Vide Casp. Barth. Animadv. ad Stat. l. 2. Sylv. 1. v. 215. In ver. nummo Ladodicensium Necocororum, cui inscriptum, EYTYXEIC KAIPO, Hiems, exprimitur imagine hominis vestiti, sinistrâ leporem tenentis. Tum enim, ut Virg. georg. l. 1. v. 308. et 310.

Auritosque sequi lepores, tum figere damda etc.

Cum nix alia iacet, glaciem cum stumina trudunt.

Vide supra Felicia Tempora. Nonnumquam oleo ceterisqueve dotibus coronari consueville, habes apud C. Paschal. Coron. l. 4. c. 2. vide quoque infra Hiems. Velis autem ac specularibus cenationes suas hoc tempore muniebant, et igne multo hiemem domabent prisci, ut soribit Seneca, Natur. 4. igne ἀνθρακιᾶς nempe seu prunarum, quas in foculis vel batillis inferebant cenationibus. At carbonum loco tus, einamomum, cassiam, costum et alia odorata adhibut Heliogabalus, de quo ZLamprid. proin, Odores, inquit, Indicos sine carbonibus ad vaporandas zetas iubebat incendi, ad quam locum Casaub. vide. Sed et, ut pacatiot Hiems esset, Iovi Maemacti, sacra sieri solita, mense Maemactasione, hiemalium primo, infra dicemus in voce Mamactes etc. Hinc Hiemantes, Paenitentium Ordo in vet. Eccl. vide infra Hiemantes.